میزبان خدا بود میهمان، بندگانی که در کتاب خدا، اکرام و احترام به ایشان مورد توجه و تاکید است.
شور و حال عجیبی در کل موسسه مهدی موعود به پا بود؛ همه عزیزان دست اندرکار و همه خادمان فرهنگی، در حکم کودکی که تلاش می کند برای خود در دامان مهر مادر جا باز کند، خستگی ناپذیر در رفت و آمد بودند.گروهی برای مفروش کردن سالنها عرق ریزان کار می کردند، یکی تمام همّ و غمش این بود که سفره رنگی باشد، دیگری به طعم و چاشنی غذا می پرداخت تا به مذاق میهمان خدا خوش بیاید و آن دیگری با لباس رسمی از دم در موسسه تا انتهای سالن در طبقات بالا و پایین به انتظار میهمان خدا برای خوش آمد گویی قد علم کرده بود.
آری در جای جای ساختمان موسسه عطر و بوی اخلاص موج می زد و خادمان و خیرین به شوق همراهی و همگامی ملائک رو به بارگاه رحمت و رضای الهی و نه برای دیده شدن، کار میکردند و نور چشمان ایتام را در سفره افطار با نگاهی مهر آمیز پذیرایی می کردند.
غرور انگیز است که اولین همسفرگی خیرین و خادمان موسسه با خانواده های ایتام و محرومین در ماه میهمانی خدا اتفاق افتاد.
تعظیم می کنیم به قلبهای مهربان، نگاههای متعالی و دستان بخشنده که از هر نقطه این کره خاکی برای دستگیری از محرومین و ایتام قدم در راه گذاشتند و ما را برای برگزاری سفره ای در شان این عزیزان و شایسته رضای پروردگار مساعدت کردند.
دست مریزاد می گوییم به تک تک خیرین عزیز که ان شاءالله نامشان بر پر ملائک ضیافت الهی به عنون حامی ایتام به ثبت رسیده و مزدش را هر آنچه خود صلاح بداند پرداخت خواهد کرد.
رهیافتگان، عزت زیاد!
